Na Dzień Kobiet... o dwóch artystkach z Diecezji Sandomierskiej, o których pamięć przetrwała dzięki pasji kolekcjonerskiej ks. Jana Wiśniewskiego.

W Muzeum Diecezjalnym zachowały się pamiątki związane z rodziną Potkańskich herbu Brochwicz, dziedziców Potworowa i Grabowej w Radomskiem. Ofiarowała je malarka Ella Brochwicz Potkańska za namową ks. Jana Wiśniewskiego z Borkowic, którego poznała na plebanii w Potworowie, kiedy proboszczem był tam ks. Władysław Malczewski (1844-1916). Są to: staropolski kontusik kobiecy, dwa tłoki pieczętne, aplikacja od karety ślubnej Ludwika hrabiego Potkańskego (dziadka Elli), genealogia rodu, dwa medaliony z XIX w., oraz fotografia z adnotacją „Ella Brochwicz Potkańska. Art. Malarka Versal. Francja”.

Ella Potkańska pozostawiła imponujący dorobek artystyczny, przede wszystkim w kościołach diecezji sandomierskiej, który wymaga opracowania. Pierwsze obrazy powstały w 1906 r., były to Matka Boska Różańcowa do kościoła w Mniszku (nie zachowany) i Święta Rozalia do kościoła w Odrowążu. Namalowała ponad 30 obrazów ołtarzowych, 9 obrazów do feretronów, blisko 40 obrazów do chorągwi procesyjnych i sztandarów. Odnowiła 14 obrazów ołtarzowych w różnych kościołach, a w 1925 r. podjęła się całkowitego remontu kościoła w Białobrzegach, gdzie miała do pomocy dwóch malarzy, którzy wykonywali prace wysoko na rusztowaniach lub drabinie.              Do kościoła w rodzinnym Potworowie namalowała Stacje Męki Pańskiej, obraz ołtarzowy, cztery obrazy na ścianę, dwa obrazy do feretronu oraz cztery antepedia malowane w kwiaty.

Ella Brochwicz Potkańska urodziła się ok. 1885 r. w Potworowie, zmarła w 1955 r. w Nowym Mieście nad Pilicą. Była córką Juliusza hrabiego Potkańskiego, dziedzica Potworowa i Grabowej, Radcy przy Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego i malarki Edy z Woydów, córki Kazimierza Woydy, prezydenta miasta Warszawy w latach 1862-1863 i Henryki de Muranow Korytowskiej. W młodości mieszkała z rodziną w Wersalu. Brała udział w wystawie sztuki                w Londynie, gdzie została nagrodzona złotym medalem. W 1908 r. na Wystawie kobiet malarek          i rzeźbiarek w Paryżu zaprezentowała obraz przedstawiający scenę z Quo vadis Henryka Sienkiewicza, za który otrzymała dyplom. 

Ogłoszenie na łamach periodyku "Kronika Diecezji Sandomierskiej", 1938 r.

                                                                                                                    Więcej czytaj w WYDARZENIACH

 copyright © 2001 - 2022 MAGNUM Bartosz Cebula & Muzeum Diecezjalne w Sandomierzu

Godziny otwarcia:

sezon zimowy: (od 16 X do 30 IV ) od wtorku do soboty: 9.00 - 15.30
                                                                  niedziele i święta: 13.30 - 15.30 (ostatnie wejście o 15.00) 

       sezon letni: (od 1 V  do  15 X)   od wtorku do soboty: 9.00 - 16.30 

                                                                 niedziele i święta:  13.30 - 16.30 (ostatnie wejście o 16.00)