Widoczny w dolnej części fotografii feretron procesyjny ukazuje wizerunek Matki Boskiej, przedstawionej w koronie na głowie, z nimbem promienistym wokół głowy i aureolą z dwunastu gwiazd – atrybutami charakterystycznymi dla przedstawień Niewiasty Apokaliptycznej.
Na fotografii dostrzec możemy, stojące przy feretronie i zwrócone w jego stronę, trzy Siostry Miłosierdzia św. Wincentego á Paulo, zwane popularnie Szarytkami. Zgromadzenie to przybyło do Sandomierza 8 grudnia 1819 roku w święto Niepokalanego Poczęcia NMP. Istnieją przesłanki, aby uznać, że obraz przedstawiony na fotografii należał pierwotnie do Konfraterni Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, która istniała przy kolegium jezuickim w Sandomierzu, a w późniejszym czasie miała m.in. związek z Siostrami Miłosierdzia. Działalność Konfraterni Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny przy kolegium jezuickim w Sandomierzu poświadczona jest od czasów króla Jana III, do czasu kasaty zakonu w 1773 r.
W późniejszym czasie obrazy, apparata i naczynia kościelne należące do Bractwa zostały umieszczone w Ratuszu, w depozycie Kasy Miejskiej. Raz do roku, w dniu 8 grudnia, na uroczystość ku czci Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny przenoszono je do kolegiaty. Miejskie Nabożeństwo "Kongregacyi Niepokalanego Poczęcia NMP”, trwało tydzień i utrzymywane było z funduszy Kasy Miejskiej. Co najmniej od 1804 roku Kasa Miejska przeznaczała każdego roku pieniądze na zakup świec, które miały uświetnić nabożeństwo w kolegiacie. W 1832 r. obrazy i sprzęty należące do Bractwa zostały oddane na rzecz Szpitala św. Ducha, Siostrom Miłosierdzia. Bractwo nadal otrzymywało ze strony miasta 130 złotych na świece do katedry, a od 1842 roku 19 rubli i 50 kopiejek.
W 1855 r. obraz Matki Boskiej w srebrnej sukni, przeniesiono do katedry i umieszczono w kaplicy utworzonej z dawnej kruchty, dobudowanej po stronie południowej katedry w 1728 r., która od 1847 r. nosiła patronat św. Barbary. Umieszczenie w kaplicy obrazu należącego do Konfraterni Niepokalanego Poczęcia, miało miejsce prawdopodobnie w 1855 r., z okazji uroczystych obchodów ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Kaplica otrzymała wówczas wezwanie Niepokalanego Poczęcia. Uroczystości, które odbyły się w katedrze w grudniu 1855 r. przedstawiały się następująco: „Już 7 grudnia w piątek, od 2 do 3 godziny po południu dzwoniono we wszystkie dzwony. W zastępstwie zmarłego Biskupa ks. Michał Juszyński, prałat scholastyk w kościele św. Ducha, gdzie obraz Niepokalanego Poczęcia N.M.P. należący do bractwa Niepokalanego Poczęcia był na ołtarzu, zaintonował Veni Creator, zaś potem viceregens seminarium i asesor konsystorza ks. Antoni Sotkiewicz, miał odpowiednie kazanie o znaczeniu uroczystości. W uroczystej procesji wzięły udział cechy, bractwa, szkoły, urzędy sądu i administracji, zakony, kler, wśród którego ks. Jacek Haraziński, prałat kustosz, przybrany w uroczysty ubiór, niósł na karmazynowej poduszce bullę Piusa IX. Za nim czterej młodsi kapłani nieśli na dwóch drążkach ozdobiony obraz Niepokalanie Poczętej. Wspaniały pochód zamykał prałat Juszyński, celebrans, śpiewano: Witaj Święta i Poczęta Niepokalanie, na przemian z muzyką. Po wejściu całej procesji do katedry, obraz umieszczono na ołtarzu w środku katedry stojącym […]. Nazajutrz dnia 8 grudnia od świtu tłumy wiernych zapełniły katedrę, potem od godz. 9 do 10-ej dzwoniono we wszystkie dzwony. […] Co dzień przez całą oktawę, przed obrazem odprawiana była wotywa z muzyką katedralną”.
więcej [w:] U. Stępień /Zeszyty Sandomierskie 48 (2019).
www.domdlugosza.sandomierz.org
Muzeum Diecezjalne w Sandomierzu
copyright © 2001 - 2022 MAGNUM Bartosz Cebula & Muzeum Diecezjalne w Sandomierzu
Godziny otwarcia:
sezon zimowy: (od 16 X do 30 IV ) od wtorku do soboty: 9.00 - 15.30
niedziele i święta: 13.30 - 15.30 (ostatnie wejście o 15.00)
sezon letni: (od 1 V do 15 X) od wtorku do soboty: 9.00 - 16.30
niedziele i święta: 13.30 - 16.30 (ostatnie wejście o 16.00)